Gepost op

Therapeutisch boksen

Therapeutisch boksen

Boksen is een hele complete workout. Je gebruikt je hele lichaam, van je tenen om grip te houden op de grond, tot je schouderbladen om de juiste draai te maken bij een stoot. Lichaam en geest zijn constant samen aan het werk. Situatie inschatten-reageren-terug in positie… lekker intensief dus voor je lijf, maar ook voor je geest! Al een tijdje is het mogelijk om bokstherapie te volgen op verschillende plekken in Nederland. Het idee hierachter is om je lijf aan het werk te zetten om je geest krachtiger te maken.
En dat is dus precies wat ik nu al een tijdje doe… bij Booost!

Linkse directe!… rechts!… Linkse hoek!…. Ik voel me goed, weet precies wat ik moet doen. Blote voeten stevig op de vloer en mijn dekking hoog. Ik voel me sterk. Zeker van mijn zaak. Ondanks dat ik niet degene ben die de opdrachten geeft. Dit draait om techniek, snelheid, precisie… Even schiet een beeld van de eerste keer door mijn hoofd; “ik vind dit te moeilijk, ik wil jou niet slaan” Het voelde toen oprecht heel verkeerd, maar nu begint het tot me door te dringen dat het angst was. Angst om voor mezelf te vechten, de dekking hoog te houden.
Ik ben iemand die conflicten uit de weg gaat, slecht voor zichzelf opkomt. Zéker heb ik een eigen mening, maar die zal ik pas uiten en/of verdedigen als ik me echt veilig bij je voel. Bang voor ruzie of, erger nog, afwijzing…
Ik had nooit verwacht dat ik zou gaan boksen. Sterker nog, ik had er een hekel aan. Mensen die elkaar pijn doen ‘voor de sport’… Kon er met mijn verstand niet bij. Nu ik een tijdje bezig ben, ben ik hooked. Niet dat ik het nu ineens wel prima vind om andere mensen pijn te doen. Nee, ik ben beter gaan begrijpen waar het om gaat en in het bijzonder wat het voor mij doet.
Door te boksen word ik als het ware gedwongen om voor mezelf op te komen. Omdat het ‘vechten’ in een veilige omgeving gebeurt, volledig vanuit vertrouwen, is er ruimte om fouten te maken en kwetsbaar te zijn. Er is immers geen echt conflict. Het is geen kwestie van winnen of verliezen. Ik kan eigenlijk alleen maar winnen. Geen grote gouden riem, maar wel mijn zelfvertrouwen terug. Door fysiek de strijd aan te gaan word ik mentaal sterker.
Gek genoeg vind ik de bokszak erg confronterend. Er is dan maar één opdracht, Zo veel en zo hard mogelijk slaan. Verder ben ik alleen met mijn gevoel en alles wat er nog uit moet. Een mooie toevoeging aan het technische gedeelte vind ik. Op deze momenten mogen de rauwe emoties er zijn, zonder uitleg. Gewoon even lekker rammen, maar wel met de billen bloot…
En na het boksen is er weer de rust. In kleermakerszit op de grote rode bank in de bar, met een dampende kop thee voel ik me ineens niet meer alleen in de strijd die ik voer met mijn lijf. Er wordt geluisterd, gepraat en gezwegen over alles wat er loskwam tijdens de les. Niks moet en alles mag op zo’n moment. Stephan is ervaringsdeskundige en ziet bovendien haarscherp waar ik vastloop. Dit maakt dat het makkelijk en veilig is om klein te zijn en hulp te vragen. Iets wat in het dagelijks leven vaak onmogelijk lijkt…
Boksen is een mooie manier om krachtig met je lijf en geest bezig te zijn. Het spreekt vooral je oerinstinct aan. Je moet snel reageren en hebt daarom geen tijd om je reactie te overdenken. Maar net als met alles in het leven is het belangrijk om balans te vinden in wat je doet met je lijf. Kracht is goed en nodig om krachtig in het leven te staan, maar er moet ook zachtheid zijn. Lief zijn voor jezelf.
Met yin yoga bijvoorbeeld…